بررسی نسبت سرمی گرلین به آبستاتین و ارتباط آن با اجزای سندروم متابولیک در زنان

مقدمه: سندروم متابولیک مجموعه­ ای از اختلالات متابولیک است که خطر بیماری قلبی و دیابت نوع دو را افزایش می‌ دهد. گرلین و آبستاتین دو هورمون گوارشی با منشاء یکسان هستند که نقش موثری در تنظیم دریافت غذا و متابولیسم انرژی دارند. هدف از این مطالعه, بررسی ارتباط بین نسبت سرمی گرلین به آبستاتین با اجزای سندروم متابولیک در زنان بود. مواد و روش ها: 43 زن مبتلا به سندروم متابولیک و 43 زن سالم که از لحاظ  BMIبا گروه بیمار همسان سازی شده بودند(در محدوده سنی 30 تا 50 سال) به عنوان گروه کنترل به روش نمونه گیری آسان و در دسترس در مطالعه شرکت کردند. اندازه گیری های آنتروپومتریک, فشارخون, سطوح سرمی آبستاتین، گرلین، تری گلیسیرید، کلسترول تام، LDL-C، HDL-C، قندخون و انسولین در حالت ناشتا و شاخص HOMA-IR اندازه گیری شد. ارتباط بین نسبت سرمی گرلین به آبستاتین با متغیرهای اندازه گیری شده، مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش: نسبت گرلین به آبستاتین به طور معناداری در گروه مبتلا به سندروم متابولیک پایین تر از گروه کنترل بود(P=0.036). نسبت گرلین به آبستاتین در کل جمعیت مورد بررسی ارتباط مثبت و معنادار با سطوح سرمی HDL-C داشت(β=0.273, P=0.016) در حالی که این نسبت در کل جمعیت با متغیرهای مورد بررسی دیگر هم چون دور کمر، نسبت دور کمر به دور باسن، فشارخون، قندخون ناشتا، تری گلیسیرید، کلسترول تام، LDL -C، انسولین سرمی و شاخص HOMA-IR ارتباطی نداشت(P>0.05). بحث و نتیجه گیری: با توجه به سطوح پایین نسبت گرلین به آبستاتین در زنان مبتلا به سندروم متابولیک و هم چنین ارتباط مثبت بین نسبت گرلین به آبستاتین با سطوح سرمی HDL، به عنوان یکی از اجزای مهم سندروم متابولیک، به نظر می رسد افزایش نسبت گرلین به آبستاتین با افزایش سطوح سرمی HDL می تواند پیشرفت عوارض سندروم متابولیک مانند بیماری­ های قلبی-عروقی را در زنان کاهش دهد.